No i się nie poutożsamiamy! – Czyli bohaterowie których po prostu nie czaję

               Czy mówimy o książce czy o filmie utożsamienie się z głównym bohaterem jest jednym z najważniejszych elementów historii. No bo umówmy się – jak zwisa mi bohater to zwisa mi i sama opowieść.

W poniższej liście pragnę zademonstrować wybrane 10 przykładów bohatera który pomimo desperackich prób autorów, odpychał mnie z tego czy innego powodów. Czasem bo był zbyt wielkim palantem, czasem bo czułem do niego nic ponad pogardą, a czasem bo po prostu drażnili mnie niesłychanie... i ta, starałem się wybrać w miarę znane postacie by było jasne o kim piszę, więc rozpiski na temat tego jak bardzo nie cierpię Tracy z „High Society” nie będzie :(

O TO MOJE TOP 10 BOHATERÓW CO SIĘ UTOŻSAMIĆ Z NIMI NIE MOGĘ....

Numer 10 – SIMBA z „KRÓLA LWA”... gdy jest lwiątkiem.

Daję go stosunkowo nisko bo

         1) To świetny film (choć jest sporo filmów Disneya które lubię o niebo bardziej)

         2) Jako dorosły Simba jest już całkiem fajną postacią (co niestety ma miejsce po jakichś 40 minutach filmu)

            Przechodząc do problemu : Simba jako lwiątko jest małym, samolubnym, egocentrycznym, rozpieszczonym złośliwym pryszczem. Jasne! Wygląda słodko i śpiewa fajną piosenkę, ale co tak naprawdę robi przez cały pierwszy Akt filmu aby zyskać naszą sympatię? Przechwala się, puszy się, mądrzy się i pastwi się nad Zazu.

I nim ktoś mi wyskoczy :

 – Ale to mały dzieciak! Nie znasz dzieciaków które się tak zachowują?

A owszem, znałem takie, ale nie zmienia to faktu, że drażnią mnie niesłychanie, podobnie jak ich rodzice którzy nie umieją zaszczepić potomstwu minimum pokory. Tylko dlatego, że coś oddaje rzeczywistość nie znaczy, że musze to lubić.

Numer 9 – POLEK I DUDUŚ z „PODRÓŻY ZA JEDEN UŚMIECH”

Podobnie jak „Wakacje z Duchami”, „Podróż za jeden uśmiech” to serial o strasznie fajnym i przyjemnym klimacie, a niekiedy potrafi być bardzo zabawny (plus jeszcze ta muzyka). Nie zmienia to jednak faktu, że za Chiny nie potrafię polubić dwóch głównych bohaterów!

Duduś to drażniący, ryczący z byle powodu mądrala, który w każdej sytuacji ma „dwie lewe ręce” (coś na wzór Ananiasza z „Mikołajka”), Poldek to cwaniakowaty, pyskaty chamek.

Co ciekawe, oglądając odniosłem wrażenie, że serial próbuje pokazywać Dudusia jako tego z którym nie powinniśmy się utożsamiać i być bardziej jak Poldek... który co ciekawe budzi u mnie o wiele większy brak sympatii z tej dwójki. Jasne, Duduś jest wkurzający, ale  Poldek odpycha mnie o niebo bardziej. Dlaczego? Bo jego ciągle „dowalania” Dudusiowi nie są uszczypliwe, a przez większość czasu są po prostu chamskie i nieprzyjemne. To typ młotka, którego widzę w przyszłości w roli dresiarza albo warchoła n meczu piłki nożnej. Wychodzą zabawnie jako „Ying-Yangowy” duet, ale z osobna... No, nie znoszę tych bachorów!

  

Numer 8 – HARRY POTTER z „HARRY POTTER I…”

 Harry Potter miałby u mnie opinie bardzo fajniej serii dla dzieci... Czego brakuje? Cóż, wielu rzeczy, ale głównie – Porządnego bohatera! A w każdym razie takiego który miałby coś takiego co się nazywa „osobowość”... Jakąkolwiek! Co Pan Potter robi przez większość pierwszej książki? Nic! Jedyny powód dla którego mamy iluzję, że jest w jakiś sposób istotny, jest taki, że każda napotkana postać w świecie czarodziejów wita go na dzień dobry tekstem

–„OH! To ten sławny Harry Potter! Dokona Pan wielkich rzeczy Panie Potter! Mogę wypastować Panu buty Pnie Potter?”

W dalszych historiach niby jest o niebo aktywniejszy, ale jego ni-jaka osobowość pozostaje bez zmian. Ktoś mi kiedyś powiedział „Wiesz, to sierota, którą całe życie trzymali w komórce, czego się po nim spodziewasz?” A no spodziewam się tego, że bohater jak bardzo nieszczęśliwą i skrzywdzoną przez los sierotką nie będzie... Pozostanie ciągle ciekawy!!!

O tyle się to rzuca w oczy, gdyż towarzyszący Harremu Ron i Hermiona prezentują rażąco barwniejsze charaktery i konkretnie zarysowane osobowości. Szczerze? Ta seria byłaby o niebo lepsza, gdyby Rowling wywaliłaby Harrego i zrobiłaby książki tylko o przygodach tej dwójki. Ba! Nawet chętnie bym przeczytał oddzielną książkę o ich przygodach w czasie podróży poślubnej... BUHAHAHAHAHA!!! SPOILER!!!

Numer 7 – WIKUS z „DISTRICT 9”

Jakieś pierwsze dwadzieścia  minut filmu spędziłem zastanawiając się kiedy pojawi się główny bohater tego filmu, aż w końcu wpadłem, że ten będący chodzącą definicją słowa „plant”, drażniący, nieprzyjemny, nieciekawy koleś, jest de facto nie ANTY a PROtagonistą. Kto by przypuszczał? „Disctrict 9” to jeden z tych nielicznych filmów na które poszedłem do kina więcej niż raz i moja opinia o tym kolesiu nie poprawiła się ani trochę. Nie oczekuję by bohater filmu był zawsze jakimś greckim herosem, ale niech chociaż da się lubić. Czy człowiek tak wiele wymaga?

(Plus moim zdaniem „District 9” jest przereklamowany – Widzę przełomowość, ale jednak fabuła zbyt naiwna, prześmiewcza, za wiele podają na talerzu i jeszcze to odwalone zakończenie... No i „Pan zły generał” jako czarny charakter – ktoś tu się wysilił z oryginalnością!)

Numer 6 – Wszystkie bohaterki „LEIDIS” i wszyscy z „TESTOSTERONU”

Tak, tak! Bluzgałem na te filmy w innym artykuliku na tej stronie więc nie będę przynudzał za długo o tym jaką pogardą darzę te filmy ale po prostu współczuję zakompleksionym dziewczętom które widzą te panie jako swój wzorzec do naśladowania. „Leidis” są równie dające się lubić, co obsada „Galerianek”, choć dla mnie jako mężczyzny o wiele bardziej wzbudzający litość są chłopcy którzy widzą siebie w bohaterach „Testosteronu”.

By nie było nie chcę nikogo urazić... po prostu dla mnie te postacie reprezentują wszystko co najgorsze w obu płciach... bez urazy.

Numer 5 – ADAŚ MIAUCZYŃSKI z „DNIA ŚWIRA”

Tak, tak, tak! Znów – narzekałem na ten film przy innych okazjach, więc w telegraficznym skrócie : Film do mnie nie trafia, bo za cholerę nie utożsamiam się z tym bohaterem. To nie umiejący cieszyć się, życiem frustrat, w pesymistycznym świecie, pesymistycznego autora. Nic dodać, nic ująć.

Numer 4 – „TA RURA” z „SLUMDOG MILIONAIRE”

Wiecie o kim mówię! Była na wszystkich plakatach w biegu, „love intrest” Jamala i najważniejsza postać za raz po nim w tym filmie...

Bardzo ci Jamal chłopcze współczuję, że kogoś innego za damę serca wybrać nie mogłeś, albowiem gwarantuję ci, że rzuci cię przy pierwszej okazji gdy skończą ci się pieniądze, albo trafi się jej ktoś bogatszy.

CZY TYLKO JA WIDZĘ, ŻE MIAŁA GO W DUPIE I WOLAŁA JEGO BRATA, AŻ DOWIEDZIAŁA SIĘ, ŻE MOŻE WYGRAĆ MILION ??? To nie jest miłość to jest chciwość  i żądza! Nienawidziłem jej za to jak potraktowała Jamala woląc być z jego bratem i nawet nie próbujcie mi jej bronić!

Aaaaaah!!!! Długo czekałem na okazję by się wyżyć na tej małpie!

Latika czy jak cię tam wołają – JESTEŚ ZŁĄ KOBIETĄ! Ale to nic w porównaniu z kolejną osobą na liście....

Numer 3 – BELLA  ze „ZMIERZCHU”

„Droga Bello ze Zmierzchu. Z trudem próbowałem przebrnąć przez książkę o twoich przygodach, że o filmach nie wspomnę i pragnę ci oznajmić, że jest takie miejsce zwane piekłem. Nie życzę nikomu by spędził tam wieczności, ale twoje postępowanie wskazuje na to, że jakbym się modlił o twoje zbawienie, nic cię przed ogniem piekielnym nie uratuje. Edwarda nie lubię, bo to palant, ale Ty? Nawet nie wiem od czego zacząć!

Odpycha mnie niezdrowa żądza jaką oplatasz faceta o którym praktycznie nie wiesz, z którym nie masz żadnych wspólnych zainteresowań (właściwie czy masz jakiekolwiek!?), usta me napełniają się niesmakiem gdy widzę twoją wstrętną, samolubną naturę, brak troski z jakim niszczysz innym życie, jednak to przez co najbardziej mam ochotę splunąć ci w twarz to sposób w jaki manipulujesz... nie wszystkich facetów na około ciebie... nie, nie. Mówię o czytelniku! Próbujesz robić z siebie nieszczęśliwą dziewczynę, której autorka próbuje promować ją jako typową nastolatkę z typowymi problemami w tym wieku, trochę niezdarną i upartą, a w rezultacie jesteś po prostu podłą osobą, zdolną myśleć wyłącznie o sobie i z czystą obojętnością zatruwającą życia wszystkim na około. Wieje od ciebie chłodem i pustką.

Co mnie przeraża, to wszystkie dziewczyny które czytały te książki bądź widziały te gówniane filmy i jak twierdzą utożsamiają się z tobą, a tak naprawdę reprezentujesz wszystko co najgorsze i podłe w kobietach, czy generalnie ludziach!

Z poważaniem

Maciej”

Numer 2 – HOLDEN z „BUSZUJĄCEGO W ZBOŻU”

A tu podobny problem jaki mam z Bellą, a mianowicie to jak bardzo współczuję wszystkim chłopakom którzy utożsamiając się z tym tak zwanym bohaterem i podkreślają jakie to wrażenie zrobił na nich jako buntownik, rebeliant i ktoś kto pomimo młodego wieku jest już „dorosły”.

POWAŻNIE?!

Bo ja odniosłem kompletnie przeciwne wrażenie! Czytając nigdy nawet  na moment nie odczułem, że widzę rebelianta, a kogoś zakompleksionego, który czuje agresję do wszystkiego na około bo sam niewiele sobą reprezentuje. Czułem się „nad nim”, patrzyłem z góry z politowaniem i jeszcze ten marudny ton jego wypowiedzi...

 – „Nanananana Jestem Holden Nananananana Wszyscy na około są fałszywi tylko nie ja Nanananana Niech ktoś mi zmieni pampersa...”

Serio, to jak słuchanie wywodów pięciolatka który ryczy, że dorośli nie traktują go na równi z sobą. Być może mężczyźni mają wieczną potrzebę dowartościować własne Ego i stąd widza w nim siebie, nie widzę innego rozwiązania.

Numer 1 – KAŻDY BOHATER KTÓRY JEST ZBYT IDEALNY!

A teraz coś dla ludzi z zawyżonym ego! Archetyp Supermana, Scherlocka Holmesa, Jamesa Bonda, Królika Bugsa, TinTina, Indiana Jonesa, Lucky Luke’a... każdy kto mi przyjdzie i powie, że utożsamia się z którąś z tych postaci cierpi na jakiś naprawdę niezdrowy narcyzm.

Kapuję jeszcze z Indiana Jonesem bo ma konflikty z ojcem w trójce czy z Batmanem bo czuje się źle we własnej skórze, walczy codziennie ze swoimi demonami, jest człowiekiem samotnym i zamkniętym (sam się z nim utożsamiam)

Gdy jednak bierzecie bohatera który jest 100% idealny pod każdym względem, ma zero wad, albo jakieś marginalne i próbujecie komuś wmawiać, że widzicie w nim siebie... Nie oszukujmy siebie! Nie lubię chamków, palantów i anemicznych sierot ale kreoawanie protagonisty który jest wszechzdolny, harcerzykowaty, wyzbyty z ułomności i nienaturalnie zaradny to tworzenie wzorca z którym utożsamianie się jest niebywale trudne... chyba, że jak pisałem - ma się poważnie zawyżone mniemanie o sobie. A jak rzekł ktoś mądry – w nadmiarze wszystko szkodzi.

To tyle!

~Pozdrawiam

Pan Miluś